در دوران زندگي ورزش و فعاليت هاي بدني بر حسب سن ، جنس و وضع سلامتي بدن فرق مي کند . مثلاً در جواني بايد عضلات را قوي و محکم کرد تا در سنين بالاتر به آساني دچار رخوت و سستي نگردند و از چهل سالگي به بعد ديگر نبايد در بند تحکيم عضلات و حفظ زيبائي اندام بود بلکه ورزش را بايد به منظور حفظ سلامت و طول عمر انجام داد و از پنجاه سالگي به بعد بايد سعي کرد هر قدر ممکن است پيري را به عقب انداخت و از عوارض آن جلوگيري نمود .
قابليت و زمان لازم براي برگشتن به وضع طبيعي بعد از ورزش راهنماي خوبي براي تعيين مقدار و شدت ورزش در هر سني است . برگشتن به وضع طبيعي بايستي سريع باشد . درصورتي که ورزشکار ده دقيقه بعد از متوقف نمودن ورزش هنوز تنفس و ضربان قلبش به وضع عادي برنگشته باشد ويا تا روز بعد هنوز خستگي ادامه داشته باشد ، ورزش انجام شده بسيار شديد و يا طولاني بوده است و در مدت يا نوع آن بايد تجديد نظر شود .
زمان ورزش کردن نيز بايد طوري انتخاب گردد که در فعاليت قسمت هاي مختلف بدن عوارض نامطلوب برجاي نگذارد ، مثلاً ورزش بلافاصله بعد از صرف غذا موجب اختلال در کار معده و سوء‌هاضمه مي گردد .
در سن مدرسه يعني از ابتداي ? سالگي ، ورزش هائي که سبب تصحيح حالات بدن شوند و بازي هائي که در جريان آن ها بچه مي جهد و ميدود مناسب است . بعد از ?? سالگي علاوه بر تعليم ورزش ، بايد بازي هاي ورزشي را بدون مسابقه و حداکثر تا حد رقابت شروع نمود . اشخاصي که در انجام اين ورزش ها شرکت مي کنند بايد دقيقاً مراقبت شوند ، زيرا جوانان هميشه تمايل دارند و مي خواهند از حدود امکاناتشان تجاوز کنند .
مسابقات ورزشي را مي توان از ابتداي هيجده سالگي شروع نمود .
در سن بلوغ به شرطي که مورد غيرمجازي وجود نداشته باشد مي توان تمام انواع ورزش ها را تمرين نمود . ورزش منظم در سن بلوغ باعث افزايش وزن ، پهناي شانه ها و قدرت عضلاني بيش از آن چه از بلوغ ناشي مي شود مي گردد .
بعد از چهل سالگي بايد ورزش هاي سخت و سنگين و طولاني را کنار گذاشته و از خسته شدن زياد تا حدي که نفس ببرد اجتناب نمود . بازي هاي سخت ورزشي و ورزش هائي که احتياج به سرعت دارند بايد ترک شوند . ورزش ها با ملايمت انجام گرفته و هميشه فواصل استراحت در بين آنها موجود باشد . ورزش و حرکت موجب عقب انداختن دوران پيري مي باشد و سالمنداني که ورزش مي کنند از سلامتي و نشاط بيشتري برخوردار مي باشند . بنابراين يکي از مؤثرترين روش هاي پيشگيري از اختلالات دوران سالمندي ورزش و تربيت بدني است . البته منظور از ورزش ، تمرينات ورزشي خسته کننده نيست بلکه حرکات ملايمي است که براي سالمندان مناسب باشد ، شناي ملايم و پياده روي ، ورزش هاي مناسبي براي سالمندان مي باشد .
خانم ها و دوشيزگان بايستي ورزش هائي را انتخاب کنند که تلاش بدني ملايمي را داشته باشد و از انجام ورزش هاي سنگين مانند وزنه برداري ، بوکس و کشتي خودداري نمايند . ورزش هائي که اين شرايط را براي خانم ها و دوشيزگان به بهترين نحوي تأمين مي کند عبارت اند از پياده روي در هواي آزاد ، اسکي ، تنيس ، واليبال ، بسکتبال ، هندبال ، سواري ، شنا ،قايقراني ، ماهيگيري و باغباني . حرکات موزون توأم با موزيک ، به خصوص براي دختران جوان مناسب است .
ورزش بايد در تمام عمر ، با توجه به سن ، جنس و وضع جسماني بدن به طور مداوم انجام گيرد مگر در مواردي که علائم واضح يک عيب عضوي در فرد وجود داشته باشد و طبق نظريه کميسيون طبي کميته ملي ورزش ، هر گونه فعاليت بدني و ورزش به طور دائم و يا موقت غيرمجاز گردد .
همان قدر که تمرين بهداشتي و صحيح مفيد است افراط در تمرين نيز به طور يقين مضر مي باشد که از عوارض نامطلوب آن خستگي و احساس درد در بدن ، تغييرات در خلق و خوي و ناراحتي هاي قلب و عروق قابل ذکرند .
آشنایی بیشتر با زیباتنی ها
پاسخ به رایج ترین سوالات کاربران
اطلاعیه مدیریت سایت
پاسخ با نقل قول
