بله حقیقت اره مخصوصا استرس
- - - Updated - - -
5 عامل باورنکردنی که چاقتان میکند
برخی افراد به خاطر دلایلی چاق میشوند که بسیار شگفتآور است و معمولاً ربطی به زیاد خوردن و عدم تحرک هم ندارد.
آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که میوه و سبزیجات و همچنین دانههای کامل میل میکنید، به اندازهی کافی فعالیت جسمی دارید، پُرخوری نمیکنید اما باز میبینید که چند کیلو چاقتر هستید و نمیتوانید همین چند کیلو را آب کنید و یا حتی چاقتر هم میشوید؟ آیا تا به حال با افرادی روبه رو شدهاید که میگویند ما آب هم که میخوریم چاق میشویم؟باید بگوییم برخی افراد به خاطر دلایلی چاق میشوند که بسیار شگفتآور است و معمولاً ربطی به زیاد خوردن و عدم تحرک هم ندارد. اگر میخواهید با این دلایل دور از ذهن آشنا شوید با ما همراه باشید.شما به خوابتان اهمیت نمیدهید
اگر به بهانهی این که کار یا درس دارید عادت کردهاید که در طول شب فقط چند ساعت بخوابید و تصور میکنید اشکالی ندارد و میتوانید با نوشیدن چای یا چند فنجان قهوه شب زندهداری کنید باید بگوییم البته که میتوانید تا صبح دوام بیاورید ولی در عین حال کاری میکنید که بدنتان نتواند چربیها را بسوزاند. مطالعات متعدد نشان داده است کم خوابی و شب زندهداریهای طولانی، تعادل هورمونهای کنترل کنندهی اشتها را به هم میریزد و باعث کند شدن متابولیسم یا همان سوخت و ساز بدن میشود. توصیه میکنیم هر شب بین 7 تا 9 ساعت بخوابید و توجه داشته باشید که کیفیت خواب نیز به اندازهی کمیت آن مهم است. بیخوابی و بد خوابیهای طولانی مدت به افزایش وزن منجر خواهد شد.زندگی یا کار پُرتنشی دارید
زمانی که با استرس زندگی میکنید بدن هورمونی به نام کورتیزول تولید میکند که باعث میشود قندی که در کبد و عضلات انباشته شده است وارد جریان خون شود. در این صورت میزان انسولین افزایش مییابند و مانع سوختن چربیها میشود.توصیه میکنیم هر شب بین 7 تا 9 ساعت بخوابید و توجه داشته باشید که کیفیت
خواب نیز به اندازهی کمیت آن مهم است. بیخوابی و بد خوابیهای طولانی مدت
به افزایش وزن منجر خواهد شد
در واقع در این حالت بدن چربیها را ذخیره میکند تا بعدها از آنها استفاده کند. برای رهایی از این مشکل سعی کنید استرستان را کاهش دهید. ورزش کنید. مدیتیشن یا یوگا کار کنید. زمانی که استرس بر شما غلبه میکند نفس عمیق بکشید. روزانه زمانی را برای استراحت و آرامش خود اختصاص دهید.گوشتی که میخورید پُر از هورمون است
متأسفانه باید بگوییم گوشتی که امروزه مصرف میکنیم علاوه بر پروتئین حاوی مواد دیگری نیز هست. در واقع این روزها به همراه گوشتی که میخوریم هورمونهایی نیز وارد بدن ما میشود. این هورمونها همان هورمونهایی هستند که به همراه غذا به حیوانات داده میشود تا زودتر رشد کنند. وقتی هورمونها باعث رشد و بزرگ شدن حیوانات میشوند همین تأثیر را نیز روی بدن انسان میگذارند یعنی باعث چاقی میشوند. برای مقابله با این مشکل اگر امکانش را دارید گوشت مصرفی خود را (گوشت گاو، مرغ و غیره) از جاهایی تهیه کنید که میدانید حیواناتشان را به روشهای طبیعی پرورش میدهند و از هورمونها استفاده نمیکنند.بستهبندیها و مواد شیمیایی را جدی بگیرید
به عنوان مثال بطریهای پلاستیکی نوشیدنیها حاوی مواد شیمیایی به نام بیسفنول A هستند. PVC های موجود در بسته بندیهای پلاستیکی گوشتها، برای بدن مضر است. متأسفانه این ترکیبات شیمیایی میتوانند به راحتی وارد جریان خون شده و مانند آفت کشها، سیستم هورمونی را به هم ریخته و باعث اضافه وزن شوند.قدیمیها مواد غذایی را در پاکتهای کاغذی خریداری میکردند نه در کیسههای پلاستیکی.برای کاهش اثرات این ترکیبات مضر توصیه میکنیم میوه و سبزیجات و کلاً مواد غذایی را در بسته بندیهای پلاستیکی نگهداری نکنید. از بطریهای پلاستیکی، استفادهی مجدد نکنید. یعنی زمانی که نوشابه یا آب معدنی را میل کردید از بطری خالیِ آن برای نگهداری آب یا نوشیدنیهای دیگر استفاده نکنید.شما دچار آلرژی غذایی هستید
سرخی پوست و مشکلات گوارشی مزمن و طولانی مدت میتواند علائم آلرژی غذایی باشد. آیا میدانید که چاق شدن و یا اضافه وزن میتواند یکی از علائم آلرژی به برخی از مواد غذایی باشد؟ مصرف مواد غذایی که به آنها حساسیت دارید میتواند باعث ایجاد التهاب شود که به متورم شدن بدن و احتباس آب منجر میشود.زمانی که با استرس زندگی میکنید بدن هورمونی به نام کورتیزول تولید میکند
که باعث میشود قندی که در کبد و عضلات انباشته شده است وارد جریان خون شود. در این صورت میزان انسولین افزایش مییابند و مانع سوختن چربیها میشود
آلرژیهای غذایی بیش از آنچه که تصورش را میکنید باعث ایجاد مشکلات مزمن روی سلامت و اضافه وزن میشود که بیشتر افراد از آن رنج میبرند. اگر فکر میکنید آلرژی غذایی دارید کافی است برای تشخیص آن چند آزمایش ساده انجام دهید. توصیه میکنیم اگر به محصولات لبنی یا تخم مرغ آلرژی دارید، از مصرف آنها بپرهیزید.فاطمه مهدی پور
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
- - - Updated - - -
ایا میدانید چرا استرس موجب پرخوری و چاقی می شود؟
اکثر اوقات، افراد برای راحت کردن خود، مقابله با استرس یا صرفاً انجام کاری در مواقع ناراحتی و افسردگی به غذا پناه می برند. خیلی افراد به اشتباه از غذا برای برآوردن برخی نیازهای اصلی خود مثل استراحت، ابراز احساسات، تحریک عقلانی یا آسایش استفاده می کنند....استرس و پرخوری,استرس پرخوری,استرس و چاقی,رابطه استرس و چاقی,استرس چاقی,استرس و پرخوری,استرس پرخوری,مقالات پزشکی و بهداشتی،توصیه های پزشکی ، بهداشت استرس به هرگونه تغییر در سلامت و وضعیت عادی اطلاق می شود. استرس زمانی ایجاد می شود که اتفاق بدی یا حتی اتفاق خوبی بیفتد. ترفیع رتبه نوعی استرس است، همینطور اخراج شدن از کار. تغییرات فکری به همان اندازه تغییرات واقعی در زندگی موجب استرس می شود. افسردگی و اضطراب اینکه بالاخره آن کار جدید را به شما می دهند یا نه استرس ایجاد می کند. اکثر اوقات، افراد برای راحت کردن خود، مقابله با استرس یا صرفاً انجام کاری در مواقع ناراحتی و افسردگی به غذا پناه می برند. خیلی افراد به اشتباه از غذا برای برآوردن برخی نیازهای اصلی خود مثل استراحت، ابراز احساسات، تحریک عقلانی یا آسایش استفاده می کنند. اما غذا هیچکدام از این نیازها را راضی نمی کند. بااینکه خیلی افراد از غذا در واکنش به احساساتی مثل عصبانیت، خستگی، تنهایی و ناراحتی استفاده می کنند، اما استرس دلیل اصلی پرخوری های احساسی قلمداد می شود.تصور کنید که بین روز است و شما با یک استرس ناگهانی روبه رو می شوید. رئیستان درمورد اشتباه بسیار بزرگی که مرتکب شده اید به شما ایمیل می زند یا پزشک کودکتان با شما تماس می گیرد و می گوید که جواب آزمایش کودک 6 ساله تان غیرطبیعی است. بدنتان به حالت استرس می رود. طی این واکنش، سلولها برای سوخت، قند بدنتان را تخریب می کنند و این عمل با سرعت بسیار بالایی انجام می شود. متاسفانه، در این روز خاص، شما صبحانه هم نخورده اید و غذای شب قبلتان هم بستنی و یک نوشابه رژیمی بوده است.
میزان قند خون در گردش شما برای کنار آمدن با این اتفاق استرس زا بسیار پایین است. درنتیجه، کبدبخشی از قند خون ذخیره خود را آزاد می کند. وقتی آن اتفاق استرس زا پایان یافت، قند خون شما پایین و تخلیه شده است. قندخون پایین، که به هیپوگلیسمی معروف است، موجب ضعف، اضطراب، عصبی بودن، لرزش و پریشانی می شود. شما احساس ضعف، لرزش و کج خلقی می کنید. چون بدنتان نیاز مبرمی به قند دارد، دنبال شکلات و پیراشکی و امثال آن می روید.این انتخاب خوبی نیست. خوردن قندهای ساده و هله هوله، درست است که قند خون تان را بالا می برد اما فقط به مدت بسیار کوتاهی. به محض اینکه آن قند متابولیسم شود، سطح قندخون در گردش شما دوباره پایین و به وضعیت قبل برمی گردد. و وضعیت ضعیف روحی و ذهنی شما تکرار می شود.پس چه باید کرد؟1) واکنش استرس را تشخیص دهید.
وقتی با یک موقعیت استرس زا روبه رو می شوید، مغز شما به غذه آدرنال پیغام می دهد که هورمونی به نام کورتیزول ترشح کند. کورتیزول درمقابل گلوکز و اسیدهای چرب به گردش خون ازاد می کند تا انرژی لازم برای عضلات فراهم آید. بالا بودن سطح کورتیزول در بدن موجب بالا رفتن اشتها و ذخیره های چربی بدن می شودف مخصوصاً در ناحیه شکم و ران ها.2) بدانید که استرس چطور بر تغذیه شما تاثیر می گذارد.
استرس اشتها را زیاد می کند و باعث می شود بدنتان غذاهایی را طلب کند که بسیار پرکالری هستند اما موادمغذی چندانی ندارند. متاسفانه، محققان هنوز تعیین نکرده اند که چرا افرادیکه از روی استرس پرخوریمی کنند به سوی یکسری غذاهای خاص کشیده می شوند.3) نگران نباشید، خوشحال باشید.
برای پایین آوردن استرس چه کار می توانید بکنید؟ به جای اینکه آرامش را در غذاها دنبال کنید، در فعالیت های لذت بخشی که کالری نداشته باشند، شرکت کنید. می توانید از ماساژ استفاده کنید، به ملاقات یکی از دوستان بروید، کتاب بخوانید، فیلم نگاه کنید یا با فرزندتان بازی کنید.4) مسئولیت قبول کنید.
وقتی با یک اتفاق استرس زا روبه رو می شوید، با خودتان فکر کنید که برای به حداقل رساندن فشار روحی، چه می توانید بکنید. به جای اینکه خود را قربانی آن اتفاق بدانید، سعی کنید مسئولیت آنرا گردن بگیرید. در این فرایند، میزان تولید کورتیزول در بدنتان پایین می آید و درنتیجه عوارض منفی و زیان بار ترشح طولانی مدت این هورمون به حداقل می رسد.
5) از انواع و اقسام غذاها استفاده کنید.
ازآنجاکه استرس بر قند خون تاثیر می گذارد، بهتر است که در طول روز از غذاهای سالم استفاده کنید تا سطح قند خون در بدنتان کنترل شود. افرادیکه از روی استرس پرخوری می کنند، بیشتر به دنیال کربوهیدرات های قندی می روند، پس حتماً در هر وعده غذایی از مقدار لازم پروتئین و چربی هم استفاده کنید.6) صبحانه بخورید.
یک صبحانه خوب و کامل باید حاوی پروتئین، کربوهیدرات و چربی باشد تا سطح قندخون در طول روز ثابت بماند و دیگر تمایلی به خوردن شکلات و شیرینی پیدا نکنید.7) ذخائر ویتامین و موادمعدنی بدن را پر کنید.
استرس باعث می شود که بدن ویتامین و موادمعدنی بیشتری بسوزاند، مخصوصاً ویتامین B کمپلکس، منیزیم و زینک. این موادمغذی برای توازن قند خون در بدن لازم اند. وقتی سطح آنها در بدن پایین می آید، سطح استرس بالا می رود. همچنین، غدد آدرنال در مواقع استرس نیاز بیشتری به ویتامین C و اسید پانتوتنیک پیدا می کند. برای تامین این نیازها، از سبزیجات و میوه جات سالم استفاده کنید.8) فعالیت فیزیکی داشته باشید.
ورزش در حد تعادل می تواند به پایین آوردن هورمون کورتیزول در بدن کمک کند. تحقیقات مختلفی نشان داده است که فعالیت فیزیکی متعادل به تعدیل روحیه، کاهش استرس، ارتقاء اعتماد به نفس، و برنامه ریزی مغز برای خوشبین بودن به جای بدبین بودن، کمک می کند. ورزش های هوازی و غیرهوازی را به طور منظم انجام دهید اما نه بیش از اندازه. چون خستگی بیش از اندازه از تمرین سطح کورتیزول را بالا می برد.9) استراحت کافی داشته باشید.
کمبود خواب بر سطح قند خون تاثیر می گذارد، سطح کورتیزول را بالا می برد و تولید لپتین (هورمونی که سیر شدن شما را اعلام می کند) را کاهش می دهد. سعی کنید هر شب کمی زودتر به خواب بروید و حتماً هشت ساعت خواب شب را داشته باشید. از کجا می توانید بفهمید که واقعاً گرسنه تان است یا فقط از روی استرس می خواهید غذا بخورید؟ گرسنگی احساسی یا گرسنگی فیزیکی تفاوت های زیادی با هم دارند. وقتی به دلایل احساسی غذا می خورید، معمولاً به دنبال یک نوع خاص از غذاها مثل بستنی، شکلات، شیرینی و پیتزا و امثال اینها هستید و فقط این غذاها هستند که نیازتان را برآورده می کنند. اما وقتی واقعاً گرسنه تان باشد، به انتخاب های مختلفی گرایش دارید.از آنجا که استرس همیشه برای همه ما پیش می آید، باید روش هایی برای تحریک واکنش آرامش در خودمان پیدا کنیم. ریلکسیشن و تمدد اعصاب فشارخون را پایین آوررده، تنفس را بهبود بخشیده، ضربان قلب را کاهش داده، فشار عضلانی را از بین برده و فشارهای عصبی و احساسی را برطرف می کند. این واکنش بسیار فردی است اما رویکردهایی وجود دارد معمولاً برای اکثریت کار می کند: مثل ورزش، تکنیک های تنفس عمیق، ریلکسیشن عضلات، مدیتیشن، و داشتن حمایت اجتماعی. استرس به هرگونه تغییر در سلامت و وضعیت عادی اطلاق می شود. استرس زمانی ایجاد می شود که اتفاق بدی یا حتی اتفاق خوبی بیفتد. ترفیع رتبه نوعی استرس است، همینطور اخراج شدن از کار. تغییرات فکری به همان اندازه تغییرات واقعی در زندگی موجب استرس می شود. افسردگی و اضطراب اینکه بالاخره آن کار جدید را به شما می دهند یا نه استرس ایجاد می کند. اکثر اوقات، افراد برای راحت کردن خود، مقابله با استرس یا صرفاً انجام کاری در مواقع ناراحتی و افسردگی به غذا پناه می برند. خیلی افراد به اشتباه از غذا برای برآوردن برخی نیازهای اصلی خود مثل استراحت، ابراز احساسات، تحریک عقلانی یا آسایش استفاده می کنند. اما غذا هیچکدام از این نیازها را راضی نمی کند. بااینکه خیلی افراد از غذا در واکنش به احساساتی مثل عصبانیت، خستگی، تنهایی و ناراحتی استفاده می کنند، اما استرس دلیل اصلی پرخوری های احساسی قلمداد می شود.تصور کنید که بین روز است و شما با یک استرس ناگهانی روبه رو می شوید. رئیستان درمورد اشتباه بسیار بزرگی که مرتکب شده اید به شما ایمیل می زند یا پزشک کودکتان با شما تماس می گیرد و می گوید که جواب آزمایش کودک 6 ساله تان غیرطبیعی است. بدنتان به حالت استرس می رود. طی این واکنش، سلولها برای سوخت، قند بدنتان را تخریب می کنند و این عمل با سرعت بسیار بالایی انجام می شود. متاسفانه، در این روز خاص، شما صبحانه هم نخورده اید و غذای شب قبلتان هم بستنی و یک نوشابه رژیمی بوده است.
میزان قند خون در گردش شما برای کنار آمدن با این اتفاق استرس زا بسیار پایین است. درنتیجه، کبدبخشی از قند خون ذخیره خود را آزاد می کند. وقتی آن اتفاق استرس زا پایان یافت، قند خون شما پایین و تخلیه شده است. قندخون پایین، که به هیپوگلیسمی معروف است، موجب ضعف، اضطراب، عصبی بودن، لرزش و پریشانی می شود. شما احساس ضعف، لرزش و کج خلقی می کنید. چون بدنتان نیاز مبرمی به قند دارد، دنبال شکلات و پیراشکی و امثال آن می روید.این انتخاب خوبی نیست. خوردن قندهای ساده و هله هوله، درست است که قند خون تان را بالا می برد اما فقط به مدت بسیار کوتاهی. به محض اینکه آن قند متابولیسم شود، سطح قندخون در گردش شما دوباره پایین و به وضعیت قبل برمی گردد. و وضعیت ضعیف روحی و ذهنی شما تکرار می شود.پس چه باید کرد؟1) واکنش استرس را تشخیص دهید.
وقتی با یک موقعیت استرس زا روبه رو می شوید، مغز شما به غذه آدرنال پیغام می دهد که هورمونی به نام کورتیزول ترشح کند. کورتیزول درمقابل گلوکز و اسیدهای چرب به گردش خون ازاد می کند تا انرژی لازم برای عضلات فراهم آید. بالا بودن سطح کورتیزول در بدن موجب بالا رفتن اشتها و ذخیره های چربی بدن می شودف مخصوصاً در ناحیه شکم و ران ها.2) بدانید که استرس چطور بر تغذیه شما تاثیر می گذارد.
استرس اشتها را زیاد می کند و باعث می شود بدنتان غذاهایی را طلب کند که بسیار پرکالری هستند اما موادمغذی چندانی ندارند. متاسفانه، محققان هنوز تعیین نکرده اند که چرا افرادیکه از روی استرس پرخوری می کنند به سوی یکسری غذاهای خاص کشیده می شوند.3) نگران نباشید، خوشحال باشید.
برای پایین آوردن استرس چه کار می توانید بکنید؟ به جای اینکه آرامش را در غذاها دنبال کنید، در فعالیت های لذت بخشی که کالری نداشته باشند، شرکت کنید. می توانید از ماساژ استفاده کنید، به ملاقات یکی از دوستان بروید، کتاب بخوانید، فیلم نگاه کنید یا با فرزندتان بازی کنید.4) مسئولیت قبول کنید.
وقتی با یک اتفاق استرس زا روبه رو می شوید، با خودتان فکر کنید که برای به حداقل رساندن فشار روحی، چه می توانید بکنید. به جای اینکه خود را قربانی آن اتفاق بدانید، سعی کنید مسئولیت آنرا گردن بگیرید. در این فرایند، میزان تولید کورتیزول در بدنتان پایین می آید و درنتیجه عوارض منفی و زیان بار ترشح طولانی مدت این هورمون به حداقل می رسد.
5) از انواع و اقسام غذاها استفاده کنید.
ازآنجاکه استرس بر قند خون تاثیر می گذارد، بهتر است که در طول روز از غذاهای سالم استفاده کنید تا سطح قند خون در بدنتان کنترل شود. افرادیکه از روی استرس پرخوری می کنند، بیشتر به دنیال کربوهیدرات های قندی می روند، پس حتماً در هر وعده غذایی از مقدار لازم پروتئین و چربی هم استفاده کنید.6) صبحانه بخورید.
یک صبحانه خوب و کامل باید حاوی پروتئین، کربوهیدرات و چربی باشد تا سطح قندخون در طول روز ثابت بماند و دیگر تمایلی به خوردن شکلات و شیرینی پیدا نکنید.7) ذخائر ویتامین و موادمعدنی بدن را پر کنید.
استرس باعث می شود که بدن ویتامین و موادمعدنی بیشتری بسوزاند، مخصوصاً ویتامین B کمپلکس، منیزیم و زینک. این موادمغذی برای توازن قند خون در بدن لازم اند. وقتی سطح آنها در بدن پایین می آید، سطح استرس بالا می رود. همچنین، غدد آدرنال در مواقع استرس نیاز بیشتری به ویتامین C و اسید پانتوتنیک پیدا می کند. برای تامین این نیازها، از سبزیجات و میوه جات سالم استفاده کنید.8) فعالیت فیزیکی داشته باشید.
ورزش در حد تعادل می تواند به پایین آوردن هورمون کورتیزول در بدن کمک کند. تحقیقات مختلفی نشان داده است که فعالیت فیزیکی متعادل به تعدیل روحیه، کاهش استرس، ارتقاء اعتماد به نفس، و برنامه ریزی مغز برای خوشبین بودن به جای بدبین بودن، کمک می کند. ورزش های هوازی و غیرهوازی را به طور منظم انجام دهید اما نه بیش از اندازه. چون خستگی بیش از اندازه از تمرین سطح کورتیزول را بالا می برد.9) استراحت کافی داشته باشید.
کمبود خواب بر سطح قند خون تاثیر می گذارد، سطح کورتیزول را بالا می برد و تولید لپتین (هورمونی که سیر شدن شما را اعلام می کند) را کاهش می دهد. سعی کنید هر شب کمی زودتر به خواب بروید و حتماً هشت ساعت خواب شب را داشته باشید. از کجا می توانید بفهمید که واقعاً گرسنه تان است یا فقط از روی استرس می خواهید غذا بخورید؟ گرسنگی احساسی یا گرسنگی فیزیکی تفاوت های زیادی با هم دارند. وقتی به دلایل احساسی غذا می خورید، معمولاً به دنبال یک نوع خاص از غذاها مثل بستنی، شکلات، شیرینی و پیتزا و امثال اینها هستید و فقط این غذاها هستند که نیازتان را برآورده می کنند. اما وقتی واقعاً گرسنه تان باشد، به انتخاب های مختلفی گرایش دارید.از آنجا که استرس همیشه برای همه ما پیش می آید، باید روش هایی برای تحریک واکنش آرامش در خودمان پیدا کنیم. ریلکسیشن و تمدد اعصاب فشارخون را پایین آوررده، تنفس را بهبود بخشیده، ضربان قلب را کاهش داده، فشار عضلانی را از بین برده و فشارهای عصبی و احساسی را برطرف می کند. این واکنش بسیار فردی است اما رویکردهایی وجود دارد معمولاً برای اکثریت کار می کند: مثل ورزش، تکنیک های تنفس عمیق، ریلکسیشن عضلات، مدیتیشن، و داشتن حمایت اجتماعی.
- - - Updated - - -
ایا میدانید چرا استرس موجب پرخوری و چاقی می شود؟
اکثر اوقات، افراد برای راحت کردن خود، مقابله با استرس یا صرفاً انجام کاری در مواقع ناراحتی و افسردگی به غذا پناه می برند. خیلی افراد به اشتباه از غذا برای برآوردن برخی نیازهای اصلی خود مثل استراحت، ابراز احساسات، تحریک عقلانی یا آسایش استفاده می کنند....استرس و پرخوری,استرس پرخوری,استرس و چاقی,رابطه استرس و چاقی,استرس چاقی,استرس و پرخوری,استرس پرخوری,مقالات پزشکی و بهداشتی،توصیه های پزشکی ، بهداشت استرس به هرگونه تغییر در سلامت و وضعیت عادی اطلاق می شود. استرس زمانی ایجاد می شود که اتفاق بدی یا حتی اتفاق خوبی بیفتد. ترفیع رتبه نوعی استرس است، همینطور اخراج شدن از کار. تغییرات فکری به همان اندازه تغییرات واقعی در زندگی موجب استرس می شود. افسردگی و اضطراب اینکه بالاخره آن کار جدید را به شما می دهند یا نه استرس ایجاد می کند. اکثر اوقات، افراد برای راحت کردن خود، مقابله با استرس یا صرفاً انجام کاری در مواقع ناراحتی و افسردگی به غذا پناه می برند. خیلی افراد به اشتباه از غذا برای برآوردن برخی نیازهای اصلی خود مثل استراحت، ابراز احساسات، تحریک عقلانی یا آسایش استفاده می کنند. اما غذا هیچکدام از این نیازها را راضی نمی کند. بااینکه خیلی افراد از غذا در واکنش به احساساتی مثل عصبانیت، خستگی، تنهایی و ناراحتی استفاده می کنند، اما استرس دلیل اصلی پرخوری های احساسی قلمداد می شود.تصور کنید که بین روز است و شما با یک استرس ناگهانی روبه رو می شوید. رئیستان درمورد اشتباه بسیار بزرگی که مرتکب شده اید به شما ایمیل می زند یا پزشک کودکتان با شما تماس می گیرد و می گوید که جواب آزمایش کودک 6 ساله تان غیرطبیعی است. بدنتان به حالت استرس می رود. طی این واکنش، سلولها برای سوخت، قند بدنتان را تخریب می کنند و این عمل با سرعت بسیار بالایی انجام می شود. متاسفانه، در این روز خاص، شما صبحانه هم نخورده اید و غذای شب قبلتان هم بستنی و یک نوشابه رژیمی بوده است.
میزان قند خون در گردش شما برای کنار آمدن با این اتفاق استرس زا بسیار پایین است. درنتیجه، کبدبخشی از قند خون ذخیره خود را آزاد می کند. وقتی آن اتفاق استرس زا پایان یافت، قند خون شما پایین و تخلیه شده است. قندخون پایین، که به هیپوگلیسمی معروف است، موجب ضعف، اضطراب، عصبی بودن، لرزش و پریشانی می شود. شما احساس ضعف، لرزش و کج خلقی می کنید. چون بدنتان نیاز مبرمی به قند دارد، دنبال شکلات و پیراشکی و امثال آن می روید.این انتخاب خوبی نیست. خوردن قندهای ساده و هله هوله، درست است که قند خون تان را بالا می برد اما فقط به مدت بسیار کوتاهی. به محض اینکه آن قند متابولیسم شود، سطح قندخون در گردش شما دوباره پایین و به وضعیت قبل برمی گردد. و وضعیت ضعیف روحی و ذهنی شما تکرار می شود.پس چه باید کرد؟1) واکنش استرس را تشخیص دهید.
وقتی با یک موقعیت استرس زا روبه رو می شوید، مغز شما به غذه آدرنال پیغام می دهد که هورمونی به نام کورتیزول ترشح کند. کورتیزول درمقابل گلوکز و اسیدهای چرب به گردش خون ازاد می کند تا انرژی لازم برای عضلات فراهم آید. بالا بودن سطح کورتیزول در بدن موجب بالا رفتن اشتها و ذخیره های چربی بدن می شودف مخصوصاً در ناحیه شکم و ران ها.2) بدانید که استرس چطور بر تغذیه شما تاثیر می گذارد.
استرس اشتها را زیاد می کند و باعث می شود بدنتان غذاهایی را طلب کند که بسیار پرکالری هستند اما موادمغذی چندانی ندارند. متاسفانه، محققان هنوز تعیین نکرده اند که چرا افرادیکه از روی استرس پرخوریمی کنند به سوی یکسری غذاهای خاص کشیده می شوند.3) نگران نباشید، خوشحال باشید.
برای پایین آوردن استرس چه کار می توانید بکنید؟ به جای اینکه آرامش را در غذاها دنبال کنید، در فعالیت های لذت بخشی که کالری نداشته باشند، شرکت کنید. می توانید از ماساژ استفاده کنید، به ملاقات یکی از دوستان بروید، کتاب بخوانید، فیلم نگاه کنید یا با فرزندتان بازی کنید.4) مسئولیت قبول کنید.
وقتی با یک اتفاق استرس زا روبه رو می شوید، با خودتان فکر کنید که برای به حداقل رساندن فشار روحی، چه می توانید بکنید. به جای اینکه خود را قربانی آن اتفاق بدانید، سعی کنید مسئولیت آنرا گردن بگیرید. در این فرایند، میزان تولید کورتیزول در بدنتان پایین می آید و درنتیجه عوارض منفی و زیان بار ترشح طولانی مدت این هورمون به حداقل می رسد.
5) از انواع و اقسام غذاها استفاده کنید.
ازآنجاکه استرس بر قند خون تاثیر می گذارد، بهتر است که در طول روز از غذاهای سالم استفاده کنید تا سطح قند خون در بدنتان کنترل شود. افرادیکه از روی استرس پرخوری می کنند، بیشتر به دنیال کربوهیدرات های قندی می روند، پس حتماً در هر وعده غذایی از مقدار لازم پروتئین و چربی هم استفاده کنید.6) صبحانه بخورید.
یک صبحانه خوب و کامل باید حاوی پروتئین، کربوهیدرات و چربی باشد تا سطح قندخون در طول روز ثابت بماند و دیگر تمایلی به خوردن شکلات و شیرینی پیدا نکنید.7) ذخائر ویتامین و موادمعدنی بدن را پر کنید.
استرس باعث می شود که بدن ویتامین و موادمعدنی بیشتری بسوزاند، مخصوصاً ویتامین B کمپلکس، منیزیم و زینک. این موادمغذی برای توازن قند خون در بدن لازم اند. وقتی سطح آنها در بدن پایین می آید، سطح استرس بالا می رود. همچنین، غدد آدرنال در مواقع استرس نیاز بیشتری به ویتامین C و اسید پانتوتنیک پیدا می کند. برای تامین این نیازها، از سبزیجات و میوه جات سالم استفاده کنید.8) فعالیت فیزیکی داشته باشید.
ورزش در حد تعادل می تواند به پایین آوردن هورمون کورتیزول در بدن کمک کند. تحقیقات مختلفی نشان داده است که فعالیت فیزیکی متعادل به تعدیل روحیه، کاهش استرس، ارتقاء اعتماد به نفس، و برنامه ریزی مغز برای خوشبین بودن به جای بدبین بودن، کمک می کند. ورزش های هوازی و غیرهوازی را به طور منظم انجام دهید اما نه بیش از اندازه. چون خستگی بیش از اندازه از تمرین سطح کورتیزول را بالا می برد.9) استراحت کافی داشته باشید.
کمبود خواب بر سطح قند خون تاثیر می گذارد، سطح کورتیزول را بالا می برد و تولید لپتین (هورمونی که سیر شدن شما را اعلام می کند) را کاهش می دهد. سعی کنید هر شب کمی زودتر به خواب بروید و حتماً هشت ساعت خواب شب را داشته باشید. از کجا می توانید بفهمید که واقعاً گرسنه تان است یا فقط از روی استرس می خواهید غذا بخورید؟ گرسنگی احساسی یا گرسنگی فیزیکی تفاوت های زیادی با هم دارند. وقتی به دلایل احساسی غذا می خورید، معمولاً به دنبال یک نوع خاص از غذاها مثل بستنی، شکلات، شیرینی و پیتزا و امثال اینها هستید و فقط این غذاها هستند که نیازتان را برآورده می کنند. اما وقتی واقعاً گرسنه تان باشد، به انتخاب های مختلفی گرایش دارید.از آنجا که استرس همیشه برای همه ما پیش می آید، باید روش هایی برای تحریک واکنش آرامش در خودمان پیدا کنیم. ریلکسیشن و تمدد اعصاب فشارخون را پایین آوررده، تنفس را بهبود بخشیده، ضربان قلب را کاهش داده، فشار عضلانی را از بین برده و فشارهای عصبی و احساسی را برطرف می کند. این واکنش بسیار فردی است اما رویکردهایی وجود دارد معمولاً برای اکثریت کار می کند: مثل ورزش، تکنیک های تنفس عمیق، ریلکسیشن عضلات، مدیتیشن، و داشتن حمایت اجتماعی. استرس به هرگونه تغییر در سلامت و وضعیت عادی اطلاق می شود. استرس زمانی ایجاد می شود که اتفاق بدی یا حتی اتفاق خوبی بیفتد. ترفیع رتبه نوعی استرس است، همینطور اخراج شدن از کار. تغییرات فکری به همان اندازه تغییرات واقعی در زندگی موجب استرس می شود. افسردگی و اضطراب اینکه بالاخره آن کار جدید را به شما می دهند یا نه استرس ایجاد می کند. اکثر اوقات، افراد برای راحت کردن خود، مقابله با استرس یا صرفاً انجام کاری در مواقع ناراحتی و افسردگی به غذا پناه می برند. خیلی افراد به اشتباه از غذا برای برآوردن برخی نیازهای اصلی خود مثل استراحت، ابراز احساسات، تحریک عقلانی یا آسایش استفاده می کنند. اما غذا هیچکدام از این نیازها را راضی نمی کند. بااینکه خیلی افراد از غذا در واکنش به احساساتی مثل عصبانیت، خستگی، تنهایی و ناراحتی استفاده می کنند، اما استرس دلیل اصلی پرخوری های احساسی قلمداد می شود.تصور کنید که بین روز است و شما با یک استرس ناگهانی روبه رو می شوید. رئیستان درمورد اشتباه بسیار بزرگی که مرتکب شده اید به شما ایمیل می زند یا پزشک کودکتان با شما تماس می گیرد و می گوید که جواب آزمایش کودک 6 ساله تان غیرطبیعی است. بدنتان به حالت استرس می رود. طی این واکنش، سلولها برای سوخت، قند بدنتان را تخریب می کنند و این عمل با سرعت بسیار بالایی انجام می شود. متاسفانه، در این روز خاص، شما صبحانه هم نخورده اید و غذای شب قبلتان هم بستنی و یک نوشابه رژیمی بوده است.
میزان قند خون در گردش شما برای کنار آمدن با این اتفاق استرس زا بسیار پایین است. درنتیجه، کبدبخشی از قند خون ذخیره خود را آزاد می کند. وقتی آن اتفاق استرس زا پایان یافت، قند خون شما پایین و تخلیه شده است. قندخون پایین، که به هیپوگلیسمی معروف است، موجب ضعف، اضطراب، عصبی بودن، لرزش و پریشانی می شود. شما احساس ضعف، لرزش و کج خلقی می کنید. چون بدنتان نیاز مبرمی به قند دارد، دنبال شکلات و پیراشکی و امثال آن می روید.این انتخاب خوبی نیست. خوردن قندهای ساده و هله هوله، درست است که قند خون تان را بالا می برد اما فقط به مدت بسیار کوتاهی. به محض اینکه آن قند متابولیسم شود، سطح قندخون در گردش شما دوباره پایین و به وضعیت قبل برمی گردد. و وضعیت ضعیف روحی و ذهنی شما تکرار می شود.پس چه باید کرد؟1) واکنش استرس را تشخیص دهید.
وقتی با یک موقعیت استرس زا روبه رو می شوید، مغز شما به غذه آدرنال پیغام می دهد که هورمونی به نام کورتیزول ترشح کند. کورتیزول درمقابل گلوکز و اسیدهای چرب به گردش خون ازاد می کند تا انرژی لازم برای عضلات فراهم آید. بالا بودن سطح کورتیزول در بدن موجب بالا رفتن اشتها و ذخیره های چربی بدن می شودف مخصوصاً در ناحیه شکم و ران ها.2) بدانید که استرس چطور بر تغذیه شما تاثیر می گذارد.
استرس اشتها را زیاد می کند و باعث می شود بدنتان غذاهایی را طلب کند که بسیار پرکالری هستند اما موادمغذی چندانی ندارند. متاسفانه، محققان هنوز تعیین نکرده اند که چرا افرادیکه از روی استرس پرخوری می کنند به سوی یکسری غذاهای خاص کشیده می شوند.3) نگران نباشید، خوشحال باشید.
برای پایین آوردن استرس چه کار می توانید بکنید؟ به جای اینکه آرامش را در غذاها دنبال کنید، در فعالیت های لذت بخشی که کالری نداشته باشند، شرکت کنید. می توانید از ماساژ استفاده کنید، به ملاقات یکی از دوستان بروید، کتاب بخوانید، فیلم نگاه کنید یا با فرزندتان بازی کنید.4) مسئولیت قبول کنید.
وقتی با یک اتفاق استرس زا روبه رو می شوید، با خودتان فکر کنید که برای به حداقل رساندن فشار روحی، چه می توانید بکنید. به جای اینکه خود را قربانی آن اتفاق بدانید، سعی کنید مسئولیت آنرا گردن بگیرید. در این فرایند، میزان تولید کورتیزول در بدنتان پایین می آید و درنتیجه عوارض منفی و زیان بار ترشح طولانی مدت این هورمون به حداقل می رسد.
5) از انواع و اقسام غذاها استفاده کنید.
ازآنجاکه استرس بر قند خون تاثیر می گذارد، بهتر است که در طول روز از غذاهای سالم استفاده کنید تا سطح قند خون در بدنتان کنترل شود. افرادیکه از روی استرس پرخوری می کنند، بیشتر به دنیال کربوهیدرات های قندی می روند، پس حتماً در هر وعده غذایی از مقدار لازم پروتئین و چربی هم استفاده کنید.6) صبحانه بخورید.
یک صبحانه خوب و کامل باید حاوی پروتئین، کربوهیدرات و چربی باشد تا سطح قندخون در طول روز ثابت بماند و دیگر تمایلی به خوردن شکلات و شیرینی پیدا نکنید.7) ذخائر ویتامین و موادمعدنی بدن را پر کنید.
استرس باعث می شود که بدن ویتامین و موادمعدنی بیشتری بسوزاند، مخصوصاً ویتامین B کمپلکس، منیزیم و زینک. این موادمغذی برای توازن قند خون در بدن لازم اند. وقتی سطح آنها در بدن پایین می آید، سطح استرس بالا می رود. همچنین، غدد آدرنال در مواقع استرس نیاز بیشتری به ویتامین C و اسید پانتوتنیک پیدا می کند. برای تامین این نیازها، از سبزیجات و میوه جات سالم استفاده کنید.8) فعالیت فیزیکی داشته باشید.
ورزش در حد تعادل می تواند به پایین آوردن هورمون کورتیزول در بدن کمک کند. تحقیقات مختلفی نشان داده است که فعالیت فیزیکی متعادل به تعدیل روحیه، کاهش استرس، ارتقاء اعتماد به نفس، و برنامه ریزی مغز برای خوشبین بودن به جای بدبین بودن، کمک می کند. ورزش های هوازی و غیرهوازی را به طور منظم انجام دهید اما نه بیش از اندازه. چون خستگی بیش از اندازه از تمرین سطح کورتیزول را بالا می برد.9) استراحت کافی داشته باشید.
کمبود خواب بر سطح قند خون تاثیر می گذارد، سطح کورتیزول را بالا می برد و تولید لپتین (هورمونی که سیر شدن شما را اعلام می کند) را کاهش می دهد. سعی کنید هر شب کمی زودتر به خواب بروید و حتماً هشت ساعت خواب شب را داشته باشید. از کجا می توانید بفهمید که واقعاً گرسنه تان است یا فقط از روی استرس می خواهید غذا بخورید؟ گرسنگی احساسی یا گرسنگی فیزیکی تفاوت های زیادی با هم دارند. وقتی به دلایل احساسی غذا می خورید، معمولاً به دنبال یک نوع خاص از غذاها مثل بستنی، شکلات، شیرینی و پیتزا و امثال اینها هستید و فقط این غذاها هستند که نیازتان را برآورده می کنند. اما وقتی واقعاً گرسنه تان باشد، به انتخاب های مختلفی گرایش دارید.از آنجا که استرس همیشه برای همه ما پیش می آید، باید روش هایی برای تحریک واکنش آرامش در خودمان پیدا کنیم. ریلکسیشن و تمدد اعصاب فشارخون را پایین آوررده، تنفس را بهبود بخشیده، ضربان قلب را کاهش داده، فشار عضلانی را از بین برده و فشارهای عصبی و احساسی را برطرف می کند. این واکنش بسیار فردی است اما رویکردهایی وجود دارد معمولاً برای اکثریت کار می کند: مثل ورزش، تکنیک های تنفس عمیق، ریلکسیشن عضلات، مدیتیشن، و داشتن حمایت اجتماعی.