نتایج عجولانه بعلیدن لقمه ها

[mahbobe]

نتایج عجولانه بعلیدن لقمه ها

لذت عجولانه بعلیدن لقمه ها! به قیمت چاقی و دیابت! موضوع جالبي که در بیشتر افراد چاق و برخوردار از اضافه وزن می شود شاهد بود، اينکه چاق های عزیز اكثر اوقات نسبت به چربی های بدن شان، مواد غذایی که میخورند، شکل اندام و سایر موضوعات در این قلمرو، مشغولیت فكری و ذهنی مستمر دارند وحتی به سرزنش خود مشغول می شوند، مگر آن موقعی که باید حضور ذهن داشته باشند! البته این وضعیت ویژگی افراد چاق نیست، بیشتر کسانی که دچار اضافه وزن هستند از همین الگو پیروی میکنند. این گروه از افراد هنگامي كه مشغول غذا خوردن می شوند درحقیقت به جهان خلسه پا می گذارند و از وجود خودشان عمدتاً غافل می شوند. گوش هایشان نمی شنود، چشمانشان چیزی را نمی بیند، حواس چشایی و بوایی شان از کار می افتد. فقط عضلات دست ها، دهان، مری ومعده بشدت کار میکنند، چون بایستی حجم زیادی از مواد غذایی را طی یک مدت زمان خیلی کم به شکم بریزند! من دراینجا قصد ندارم چاق های عزیز را به خاطر یک چنین رفتار اشتباه سرزنش کنم و یا موجبات سرزنش خودشان را فراهم نمایم. هدف من از طرح یک چنین اشتباهاتی، متوجه ساختن ذهن هوشیار دوستان خوبم به وجود یک مشکل اساسی در فرایند رفتار تغذیه ایست، چرا که اگر این مشکلات رفتاری را نشناسید و به فکر معالجه صحیح برنیایند، این وضعیت رنج آور وتلخ استمرار خواهد یافت. بگذارید یک واقعیت علمی را مطرح کنم که شاید کمک کند از سرزنش خودتان اندکی بکاهید، و افق نگاه تان را به سوی شناخت و درمان درست تر و بهتر مسئله هدایت کنید؛ ممكن است عجيب بنظربرسد كه بگويم، اين طرز غذا خوردن(عجولانه و تند تند بلعیدن لقمه ها) يك دليل علمی دارد؛! انسان هر وقت كاري انجام بدهد كه براي حفظ حيات و بقاء او اساسي وتعيين كننده است، مثلاً خوردن وآشاميدن، نفس عمیق كشيدن، يا عشق ورزيدن وعمل جنسي، در مغز انسان هورموني بنام سروتونين ترشح می شود که به " شيمي شعف یا لذت" معروف است. مطابق همین قاعده طبیعی، شما وقتی به مدت طولانی مثلاً چند ساعت غذا نمیخورید و خودتانرا گرسنه نگهمیدارید، بدن شما درهنگام رسیدن به غذا، که اهمیت فوق العاده زیادی برای بقاء آن دارد، حتی بر اثر درد گرسنگی دچار فشار عصبی و ناراحتی هم هستید، مهیاست که با رسیدن غذا به بیشترین میزان ممکن سروتونین ترشح کند، وهرچقدر تند تند و در حجم زیاد لقمه ها بلعیده شود، سروتونین بیشتری وارد جریان خون می شود، در نتیجه فرد گرسنه به اوج لذت ناشی از بعلیدن عجولانه لقمه ها دست می یابد! درکنار این لذت زیاد و آنی برخاسته از ترشح زیاد هورمون سروتونین بوسیله هیپوتالاموس مغز، بدن شما هورمون دیگری بنام انسولین و در همین اندازه و میزان ترشح میکند تا بتواند حجم زیاد قند (گلوکز)درون خون را مطابق سامانه بیولوژیکی تنظیم قند خون به صورت گلیکوژن(سلولهای چربی) ذخیره کند. و مشکل اصلی دقیقاً همینجاست! نمیخواهم قصه دیابت را در اینجا نقل کنم که شاید به خواندن عواقب و عوارض آن علاقمند نباشید، ولی بهتر است واقع بین باشیم و بپذیریم که نمیتوانیم از نتیجه کردار خودمان بگریزیم و بالاخره روزی روزگاری این بذرهای فاسد و خرابی که در زندگی مان می کاریم، محصول خواهند داد! بعلیدن عجولانه و شتابزده لقمه ها که محصول فشار گرسنگی زیاد می باشد میتواند باعث دیابت شود که یکی از بیماریهای فوق العاده خطرناک و شایع می باشد. شایع از این نظر که هم اکنون در خود شهر تهران بیش از یک میلیون نفر به دیابت دچار هستند! و این یک فاجعه پنهان است. اقدامات تشخیصی و معالجات دارویی یکی از روندهای خوب و مناسب برای غلبه براین بیماریست اما، هیچکدام از آنها به اندازه تغییر رفتارهای اشتباه و آموختن الگوهای صحیح تغذیه اثربخش نیست که میتواند با پیشگیری از دیابت، آنرا درمان نماید. متاسفانه خوردن عجولانه و سریع که در جریان زندگی روزمره از همان دوران طفولیت وکودکی به ما آموزش داده می شود و دربخش ناهوشیار ذهن به عادت های معمول زندگی مان تبدیل می گردد، بوسیله مغز پاداش داده شده و ترک این نوع رفتار را برای بسیاری از افراد سخت می سازد. و یا اصلاً انگیزه تغییر آن را در خود پیدا نمیکنند. اما وقتی شما تصمیم بگیرید که براین مشکل غلبه کنید و زندگی خودتان و فرزندان تانرا در آینده از چنگال بیماری و درد رها سازید، راه حل کاملاً ساده برای آن وجود دارد!