عجولانه بلعیدن غذا باعث احساس گناه وچاقی بیشتر می شود!
لذت عجولانه بعلیدن لقمه ها! به قیمت گرسنگی بیشتر و شدیدتر یکی از علل اصلی عجولانه بعلیدن لقمه ها و با حرص و ولع زیاد خوردن غذا، در گرسنه نگهداشتن خودمان است؛ اگر به خاطرات ذهنی خود در تغذیه رجوع کنید، تصدیق خواهید کرد که وقتی ساعت های طولانی خودتان را گرسنه نگهداشتید(نسبت به حالت گرسنگی ملایم) درموقع غذا خوردن،کنترل کمتری روی خودتان داشتید و با شتاب و عجله بیشتری غذا خورده اید و به میزان و مقداری خورده اید که یا غذای تان کاملاً تمام شده، یا اینکه در معده و شکم تان دیگر جایی برای چپاندن لقمه ها باقی نمانده است! یقیناً در چنین حالتی از تغذیه، بیش از نیاز بدن تان کالری جذب میکنید و مازاد آن که مورد مصرف فعالیت های بدن قرار نمی گیرد، بصورت سلولهای چربی ذخیره خواهد شد. ثمره یک چنین شیوه تغذیه، صورت پف كرده وغب غب آویزان، شكم بزرگ و باسن های درشت، ومعده هاي حجيم و بزرگ، بیماری های مختلف ازجمله قند خون، چربی خون، فشار خون، سکته های مختلف مغزی و قلبی و ده ها بیماری دیگر خواهد بود.
متاسفانه اینگونه افراد لذت شان فقط در همان لحظاتی است که مشغول انباشتن عجولانه و بی حساب مواد غذایی در شکم خویشند، و پس از اتمام لحظات فوق که بیشتر از چند دقیقه بطول نمی انجامد، احساس گناه و تقصیر بلندمدتی را تجربه خواهند کرد که بواسطه چاقی و اضافه وزن در ذهن شان پدید می آید. آنها بعد از سپری شدن دقایق تغذیه عجولانه و لذتبخش، بخاطر پرخوری که داشتند دچار احساس شرمندگی و گناه شده و خویشتن را مورد سرزنش های شدید قرار میدهند و با برچسب ها و اتیکت های زننده خود را مخاطب قرار میدهند. فکر می کنید آیا با سرزنش خود و احساس گناه بخاطر پرخوری و قادر نبودن به کنترل خودتان میتواند کمکی به رفع مشکل بکنید، آیا خود را بشکه، قلمبه، بدریخت، شکمو، و... مخاطب قرار دادن میتواند، دفعه بعد ضامن کم خوری و رفتار مودبانه و کنترل شده در تغذیه بشود؟ یا اینکه برعکس هرچقدر بیشتر خودتان را سرزنش بکنید، قضیه بدتر و وخیم تر میشود؟
متاسفانه با تقبیح و شماتت خویشتن بخودتان استرس وارد می سازید ونتیجه آن تولید نوعی گرسنگی عصبی یا عاطفی می باشد که شما را بصورت اجتناب ناپذیری به سمت خوردن سوق میدهد و این دفعه بمنظور خنثی ساختن فشار عاطفی و روانی خویشتن از غذا کمک می گیرید! البته خوردن تنقلات و غذا دراین حالت ممکن است خلاء عاطفی و روانی شما را موقتاً پر سازند، و برای مدت کوتاهی به آرامش و راحتی دست یابید، ولی بهتر است بدانید که خیلی زود بدن تان به چنین روندی معتاد خواهد شد و شما روز به روز بیشتر به این اعتیاد گرفتار می شوید و سعی می کنید در هنگام درگیر شدن با مشکلات بجای جستجوی راه حلهای معقول و واقعی، با خوردن خوراکی تسلی خاطر وآرامش پیدا کنید. این شیوه دو نتیجه مخرب برای شما دارد: اولاً بخاطر مازاد کالری که به بدن وارد می سازید، روز به روز چاق تر و فربه تر می شوید، و ثانیاً مشکلات واقعی زندگی تان همچنان در جای خود باقی هستند و البته اگر بدتر و وخیم تر نشده باشند. در این بین کسانی هم هستند که بعد از دچار شدن به پرخوری تصمیم می گیرند بمنظورتلافی یا جبران این مازاد کالری که به بدن خویش وارد ساخته اند، خود را به مدت طولانی گرسنه نگهدارند یا از غذاهای پرچرب و شیرین(که عمدتاً فوق العاده برایشان دلچسب و لذتبخش است) محروم سازند. این شیوه هم با کمال تاسف یک منطق شکست خورده و فوق العاده زیانبخش برای سلامتی انسان است؛ این گروه هم با وجود روزه داریهای رژیمی سخت گیرانه، و محروم شدن از لذیذترین غذاهایشان بالاخره ، دیر یا زود تسلیم غریزه خود شده و بصورت کنترل ناپذیری از غذاهای ممنوعه می خورند و بیش از اندازه هم می خورند.و نتیجه این شیوه هم بدتر شدن وضعیت چاقی خواهد بود. اگر بخواهم مطالبی را که تاکنون تقدیم حضور کرده ام را بصورت گرافیکی معرفی کنم وضعیت اینگونه قابل نمایش است:پس این چاق های نگونبخت، چطوری از این چرخه یا لوپ شوم و شیطانی می توانند بیرون بیایند و چند صباح زندگی این دنیا را بدون غم و غصه ناشی از چربی و چاقی سپری کنند، و یک لقمه غذای دلخواه شانرا بدون دغدغه و نگرانی بخورند و آسوده خاطر زندگی نمایند!!! با من باشید که خبرهای فوق العاده خوش وشیرین به شما چاق های عزیز دارم
آشنایی بیشتر با زیباتنی ها
پاسخ به رایج ترین سوالات کاربران
اطلاعیه مدیریت سایت