شیرین کننده های مصنوعی

[*aida*]

توصیه می کنم اگه از شیرین کننده های بدون قند تو رژیمتون استفاده می کنین مثل آدامس یا نوشابه حتما قسمت معایب رو بخونین.


امروزه شیرین کننده های مصنوعی و دیگر جایگزین های قند در طیف متنوعی از غذاها و نوشیدنی ها تحت عنوان (غذاهای بدون قند) یا (غذاهای رژیمی) یافت می شوند از جمله: نوشیدنی های شیرین و نوشابه ها ، آدامس ، ژله، برخی نان های شیرمال و شیرینی جات آبمیوه، بستنی و...

اگر قصد کاهش وزن را داشته باشید و یا به دیابت مبتلا باشید ممکن است خیلی از افراد مصرف شیرین کننده های مصنوعی را به شما پیشنهاد کنند. لذا آگاه شدن از فواید و مضرات شیرین کننده های مصنوعی ایده بسیار خوبی به شمار می آید.

تعریف شیرین کننده های مصنوعی:

شیرین کننده های مصنوعی جایگزین های صنعتی برای شکر می باشند هرچند ممکن است از منابع طبیعی مانند گیاهان و یا خود قند بر گرفته شده باشند . شیرین کننده های مصنوعی به عنوان شیرین کننده هایی قوی شناخته می شوند چرا که اغلب به مراتب از قند و شکر عادی شیرین تر می باشند از آنجا که شیرین‌کننده‌های مصنوعی از شکر عادی بسیار شیرین‌ترند، لذا در مقایسه با شکر مقادیر کمتری از آنها برای ایجاد همان میزان طعم شیرین لازم است.

شیرین کننده های مصنوعی رایجی که در حال حاضر مورد تایید سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) می باشند عبارتند از:

* آسه سولفام پتاسیم
* آسپارتام ( قند مغذی) که با نام‌های تجاری مختلفی (مانند نوترا سوئیت (Nutrasweet) و ایکوال (Equal)) در بازار توزیع شده است.
* نئو تام
* ساخارین
* سوکرالوز ( که نام دیگر آن اِسپلِندا (Splenda) می باشد.)

برخی از شیرین کننده های دیگر مانند سیکلامات هم هستند که در آمریکا تایید نشده است هرچند برخی از دیگر کشورها آن را تایید نموده اند.

کاربردهای شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی نسبت به شکر، در ظاهر شیرین کننده های جالبی به نظر می رسند چرا که در حقیقت هیچ کالری ای را به رژیم غذایی تان اضافه نمی کنند و در واقع در مقایسه با شکر میزان خیلی کمتری از آنها برای شیرین کردن استفاده می شود. امروزه شیرین کننده های مصنوعی به صورت گسترده ای در غذاهای فرآوری شده استفاده می شوند از جمله نوشیدنی های شیرین و شیرینی جات و ژله ها و کنسروها و... حتی استفاده از شیرین کننده های مصنوعی در خانه ها هم رایج شده است. با مشاهده برچسب غذایی روی غذاهای فر آوری شده می توان فهمید که آیا در تهیه غذا از شیرین کننده مصنوعی استفاده شده است یا خیر؟

از فواید احتمالی که برای شیرین کننده های مصنوعی گفته می شوند عبارتند از:

کنترل وزن: یکی از جنبه های مورد توجه برای شیرین کننده های مصنوعی آن است که آنان ارزش غذایی چندانی ندارند و حقیقتا حاوی کالری نیستید. در حالی که هر گرم شکر 4 کیلوکالری انرژی دارد و بنابراین اگر در تلاش برای کاهش وزن یا پیشگیری از افزایش وزن باشید استفاده از تولیداتی که با استفاده از شیرین کننده های مصنوعی شیرین شده اند ممکن است گزینه جالبی به نظر برسند. هر چند در حقیقت مصرف آنها را برای کاهش وزن مفید نمی دانند. از طرف دیگر برخی از تحقیقات پیشنهاد کرده اند که مصرف شیرین کننده های مصنوعی ممکن است با افزایش وزن مرتبط باشند. آنچه مسلم است باید ذائقه شیرینی دوست افراد چاق تغییر کند که با جایگزینی این شیرین کننده ها به جای قند این پدید رخ نخواهد داد.

دیابت: از نظر تئوری شیرین کننده های مصنوعی ممکن است یک جایگزین مناسب به جای شکر برای افراد دیابتی به حساب آید. شیرین کننده های مصنوعی بر خلاف شکر و قند سطح قند خون شما را به طور لحظه ای افزایش نمی دهند چرا که جزء منابع کربوهیدراتی نیستند. ولی به خاطر آنکه نگرانی هایی از بابت خطرناک بودن برخی انواع محصولات حاوی قند مصنوعی وجود دارد اگر فردی مبتلا به دیابت هستید قبل از مصرف هر نوع جایگزین قند با پزشک معالجتان مشاوره کنید. شما باید بدانید که فراد دیابتی علاقه وافری به مواد قندی دارند ولی از آنجا که بدن آنان توان استفاده از این نوع مواد را ندارد با عدم تغییر ذائقه شیرنی دوست کنترل کلی قند خون همچنان دچار اختلال باقی خواهد ماند.

کرم خوردگی دندانها: برخلاف شکر ، شیرین کننده های مصنوعی در تخریب دندانها اثر چندانی ندارند.

معایب شیرین کننده های مصنوعی:

جایگزین کردن یک شیرین کننده به جای دیگری، تاثیری بر اصلاح ذائقه شیرینی دوست و عادات غلط غذایی شما ندارد و در نهایت پرخوری های شما را کاهش نمی دهد. بسیاری از افراد که به‌طور روزانه نوشابه استفاده می‌کنند حتی آنان که از نوشابه‌های رژیمی می‌نوشند، از جهات مختلف الگوی غذایی ناسالمی را دنبال می‌کنند و عادات غذایی نا مناسبی دارند این خود باعث افزایش وزن می گردد. بر همین اساس است که با توجه به استفاده از این شیرین کننده های مصنوعی در دو دهه اخیر شیوع چاقی همچنان افزایش یافته است.

به نظر می رسد که شیرین کننده ها می توانند مکانسیم های طبیعی اشتها را دگرگون کنند، به طور ساده تر یعنی مواد غذایی حاوی این نوع شیرین کننده ها احساس سیری کافی را ایجاد نمی کنند. همچنین شواهد برخی از مطالعات انجام گرفته حاکی از آنند که افرادی که دریافت بالایی از شیرین کننده های مصنوعی دارند در کل، دریافت کالری بالاتری نسبت به دیگر افراد دارند که نتیجه ای جز افزایش وزن نخواهد داشت. تحقیقات اخیر بر روی حیوانات در ایالات متحده امریکا نشان می دهند که شیرین کننده آسپارتام مانع تولید هورمون سروتونین (هورمون موثردر ایجاد حس شادی) از مغز می گردد. از آنجا که این هورمون می تواند اشتها را متوقف کند پس کاهش این هورمون علاوه بر ایجاد افسردگی باعث افزایش میل به خوردن می گردد. نتایج این مطالعه نشان داد که حیوانات آزمایشگاهی که در غذایشان آسپارتام بود، بعد از مدتی چاق شدند.

منبع : عصر ایران

[شهرزاد]

وقتی قندهای رژیمی (شیرین کننده های مصنوعی) به بازار آمد، این اعتقاد وجود داشت که آرزوی دیرینه افراد چاق مبنی بر اینکه دیگر می توانند از غذاهای شیرین استفاده کنند و در عین حال وزن کم کنند، برآورده شده است. اما آیا واقعیت این گونه است؟

در تئوری، محصولاتی مانند نوشیدنی های رژیمی و بسیاری از محصولات شیرین رژیمی که حقیقتا حاوی انرژی نباشند، به شما در کاهش کالری دریافتی کمک خواهند کرد. اگر چه تجربیات کلینیکی ما و بسیاری از متخصصین نشان می دهد این فرضیه برای مدتی طولانی قابل استفاده نیست، طوری که جایگزین کردن یک شیرین کننده به جای دیگری، هیچ کاری در جهت اصلاح ذائقه ی شیرین شما و یا کمتر لذت بردن از طعم شیرینی انجام نمی دهد.

نتایج یک مطالعه انگلیسی نشان می دهد افرادی که به مقدار زیاد از شیرین کننده های مصنوعی استفاده می کنند، در کل نسبت به سایر افراد کالری بیشتری دریافت می کنند که در نهایت چاقی را تشدید می نماید. به این صورت که شیرین کننده ها ممکن است مکانیسم های طبیعی اشتها را دگرگون کنند، یعنی احساس سیری کافی را ایجاد نمی کنند و فرد از غذاهای دیگر زیاد می خورد.

از طرف دیگر تحقیقات انجام شده در ایالت متحده امریکا نشان می دهد که شیرین کننده آسپارتام مانع تولید هورمون سروتونین (هورمون حس شادی) در مغز می گردد. از آنجا که این هورمون می تواند اشتها را متوقف کند، لذا کاهش این هورمون می تواند منجر به افسردگی و افزایش میل به غذا خوردن گردد.همچنین بحث هایی در زمینه بی خطر بودن شیرین کننده های مصنوعی وجود داشته است؛ مثلا مصرف برخی انواع آن در یک کشور مجاز شمرده می شود، در حالی که توسط دولتی دیگر منع می گردد. برای مثال آزمایش های حیوانی نشان داد، مصرف ساخارین و سیکلامات با سرطان ارتباط دارد، لذا بر روی بی خطر بودن طولانی مدت این دو توافق بین المللی کمی وجود دارد.

آسپارتام (یکی از قندهای مصنوعی) نباید توسط کودکان مبتلا به فنیل کتونوری مصرف شود.شیرین کننده دیگر سوربیتول می باشد که با گروه شکر مرتبط بوده و از گروه قندهایی است که نسبت به قند عادی با سرعت کمتری جذب خون می گردد و معمولا در مواد غذایی افراد دیابتی استفاده می گردد. سوربیتول تا حدودی شیرینی کمتری نسبت به قند عادی دارد، ولی بدون کالری نیز نمی باشد و به ازای هر گرم 2/4 کالری ( یا به ازای هر قاشق چایخوری 12 کالری) دارد که این میزان در مقایسه با کالری شکر، 3/75 کالری به ازای هر گرم ( یا 20 کالری به ازای هر قاشق چایخوری) کمتر است.سوربیتول در مقادیر مصرفی بسیار بالا می تواند ملین باشد.

نوع دیگری از مواد قندی، فروکتوز یا قند میوه می باشد که یک شیرین کننده مصنوعی نیست. این قند دارای کالری مساوی با شکر (ساکارز) می باشد، ولی شیرین تر از شکر است، لذا شما نیاز کمتری به مصرف آن دارید. مصرف مقادیر بالای فروکتوز ممکن است منجر به عوارض ناخواسته ای شود. علاوه بر این در کنترل قند خون دیابتی ها می تواند اثرات تخریب کننده بیشتری حتی نسبت به قند معمولی داشته باشد. لذا مصرف موادی مانند خرما و عسل با این تصور که قند طبیعی هستند و برای کنترل قند مفیدند، درست نمی باشد.

در کل مصرف هیچ یک از این شیرین کننده ها، به ویژه برای افراد دیابتی توصیه نمی شود و باید تمامی افراد به ویژه آنان که از چاقی و دیابت رنج می برند، ذائقه خود را نسبت به مواد شیرین تغییر دهند.در جواب به این سوال که آیا شما شیرین کننده های مصنوعی را می توانید به میزان دلخواه مصرف کنید، باید گفت:

با توجه به اینکه طی 20 سال گذشته، مردم در جوامع پیشرفته و نیز در حال توسعه، مقادیر بالایی از این شیرین کننده های مصنوعی را مصرف کرده اند و همچنان متوسط وزن کلی جامعه بالا رفته است، این طور نتیجه گیری می شود که مصرف فراوان این گونه مواد تغییری را در تعادل انرژی بدن ایجاد نموده که منجر به افزایش وزن و چاقی گشته است. لذا به نظر نمی رسد که مصرف این شیرین کننده ها از چاقی جلوگیری کند.

با توجه به مطالب گفته شده، راه حل نهایی برای یک فرد چاق که سال هاست از غذاهای شیرین استفاده می نماید، تغییر ذائقه و عدم استفاده از قندهای ساده می باشد. در این راه استفاده از میوه جات اعم از میوه جات خام و یا میوه جات خشک به عنوان میان وعده غذایی باعث خواهد شد به تدریج ذائقه شما به حالت طبیعی بازگردد و درنتیجه از اشتهای کاذب شما در طی روز جلوگیری نماید.

شاید برای خیلی از شما این نگرانی وجود داشته باشد که اگر مواد غذایی شیرین را کنار بگذارید و از قندهای مصنوعی هم استفاده نکنید، دچار ضعف و بی حالی شوید. به همین دلیل به شما توصیه می کنیم که بر اساس یک برنامه غذایی مشخص و زیر نظر متخصص، به تدریج میوه و سبزیجات را جایگزین غذاهای شیرین کنید تا دچار عوارض جانبی نگردید.ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که شاید استفاده از مواد قندی، ضعف شما را برای مدتی برطرف نماید، ولی بدن شما را در یک سیکل معیوب قرار می دهد که 1 تا 2 ساعت بعد مجبور به استفاده ی مجدد از مواد قندی خواهید بود و این سیکل معیوب در طی روز نیز ادامه خواهد یافت.از طرف دیگر، باید گفت در طی مراحل تغییر از یک رژیم پر قند به سوی استفاده منظم از میوه و سبزیجات، استفاده از قندهای مصنوعی استاندارد، کمک کننده می باشد، ولی اینکه شما فکر کنید با استفاده از قندهای مصنوعی دیگر مشکل چاقی و بیماری های متابولیک را نخواهید داشت، تصور غلطی است.

[*aida*]

من خودم یک زمانی خیلی از این قندهای مصنوعی مصرف می کردم . (شیرین کننده و مربا و آدامس به مقدار زیاد) بعد از یک مدت تائیر منفیشو احساس کردم . واقعا هر چی غذا می خوردم حس سیری پیدا نمی کردم . بعد یک سرچ تو اینترنت کردم فهمیدم این قندهای رژیمی سطح سروتونین رو پایین میاره . و همون طور که تو این مقاله نوشته هورمونیه که باعث توقف اشتها در فرد میشه
توصیه می کنم از این قندهای رژیمی به مقدار کم استفاده کنین