همه چیز راجع به کاکتوس ها
آشنایی با کاکتوسها:
امروزه گردآوری و تربیت کاکتوسها فعالیتی دلپذیر و سرگرمی خوبی برای دوستداران طبیعت وهمه کسانی است که پس از کارهای سخت روزانه نیاز به نزدیک شدن به طبیعت دارند.
کاکتوسها متعلق به خانواده Cuctaceae هستند. آنها ابتدا در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کردند اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده اند.
کاکتوسها به سه زیر خانواده تقسیم میشوند:
-زیر خانواده پرسکیهPereskia؛
-زیر خانواده اوپنسیهOpuntia؛
- زیر خانواده سرئهCerea
توجه داشته باشید که تعدادی از کاکتوسها مثل اکینو کاکتوس و ... در این طبقه‌بندی قرار نمی‌گیرند.
ویژگیهای کاکتوسها
کاکتوسها گیاهانی گوشتی هستند که با محیطهای خشک بیابانی و کویری کاملا سازش یافته‌اند. ساقه متورم ، گوشتی و آبدار این گیاهان فاقد برگ است و برگها تبدیل به خار شده اند. کاکتوسها در اندازه های مختلف دیده می شوند، از کاکتوس های کروی شکل کوچک گرفته تا کاکتوس های عظیمی که شبیه درخت هستند. خصوصیاتی همچون تبدیل برگ به خار، بزرگ و گوشتی بودن ساقه هایی که قادرند آب را به راحتی در خود ذخیره کنند و در نهایت ریشه های محکم و گسترده و عمیق آن ها سبب شده برای نواحی ای که دارای فصل گرم و خشک طولانی تری هستند، مناسب باشند.
کاکتوس طی طوفانهای ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره شده را طی ماه‌های خشکسالی به مصرف می‌رساند.
پرورش کاکتوسها:
کاکتوسها، خاکهای شنی رسی یا خاکهایی با درصد بیشتری از شن یا سنگریزه را ترجیح می دهد. آنها آبیاری منظم و با فواصل بیش از گیاهان معمول نیاز دارند و بسته به سرعت رشد و فصل، تعداد و فواصل آبیاری تنظیم میشود. نکته مهم در ابیاری کاکتوس این است که آبیاری آنها باید در فصل رشد باشد. برای آبیاری کاکتوس از پاشیدن و اسپری آب به روی گیاهان خودداری کنید. در هنگامی که کاکتوس در دوره رشد خود قرار ندارد به آب بسیار کمی احتیاج دارد. ریشه کاکتوس وقتی که گیاه خواب است در صورت آب دهی بیش از اندازه می پوسد و از بین خواهد رفت.
کاکتوسها در مناطق گرم و پر نور رشد میکنند و به نور زیادی احتیاج دارند و در محیطهای کم نور معمولاً رشد علفی دارند و منظره ظاهری آنها از حالت کاکتوس بودن خارج میشود.
نگهداری کاکتوسها در فضاهای سربسته:
معمولا پنجره ای که نور مستقیم خورشید را دریافت می کند جای مناسبی برای کاکتوسها می باشد. همچنین گیاهان مجاور پنجره را نباید در یک حالت ثابت نگهداشت بلکه با گردش دورانی نور مناسبی را برای گیاه فراهم کرد. جایگاه نگاهداری کاکتوسها در فضای بسته، بجای اینکه در مجاورت پنجره های گوناگون باشد بهتر است در یک محل به صورت متمرکز باشد چرا که آب دادن و تمیز کردن آنها ساده تر خواهد بود.
تکثیر کاکتوسها
تکثیر بذری کاکتوسها:
بعضی از کاکتوسها نظیر مامیلاریا گل دهی منظم هر ساله دارند. بعضی دیگر از کاکتوسها نظیر زیئو کاکتوس که گل‌های بسیار کم دوامی دارند تولید بذر کمتری میکنند.
عموم کاکتوسها بذرهای بسیار ریز با قوه نامیه نسبتاً کوتاه دارند.
نکات مهم در کشت بذری کاکتوس: - بذرها قوه نامیه مناسبی داشته باشند؛ نحوه کشت طوری باشد که بذرهای ریز بتوانند جوانه بزنند. بنابراین کاکتوسها را در سبدهای پلاستیکی کم عمق با یک خاک بسیار سبک (ترجیحا پیت ماس) کشت میکنند.
تکثیر رویشی کاکتوس ها :
عمده‌ترین تکثیر رویشی کاکتوسها روش قلمه زدن است. قلمه زدن در کاکتوس به فصل بستگی دارد و بهترین فصل برای آن بهار و اوایل تابستان می‌باشد. قلمه ها را معمولا از سر ساقه یا بخشی از ساقه انتخاب می کنند و آنها را در یک بستر سبک و محیط با رطوبت کافی با آبیاری منظم کشت میکنند.
تکثیر کاکتوسها با استفاده از روش تقسیم بوته و جدا کردن پاجوش نیز امکان پذیر است.همچنین کاکتوسها همانند سایر گیاهان با روش پیوند زدن تکثیر می شوند. مناسب ترین زمان پیوند از اواخر فصل بهار تا پایان تابستان است یعنی زمانی که گیاه دارای فعالیت است وگیاه قوی تر و دارای شیره کافی برای انجام پیوند است.
آفات و بیماریهای کاکتوسها:
حشراتی که بیشتر به کاکتوسها حمله می کنند شامل شته، شپشکهای سپردار و شپشکهای آرد آلود، تریپس ها و کنه ها، حلزونهای صدفدار و بی صدف هستند.
پیش از تصمیم گیری برای درمان، باید نوع حشره یا بیماری را تشخیص داده و با همکاری کارشناس آفات و بیماری برای درمان آن اقدام نمود.
آبیاری بیش از اندازه، شکستگی، بریدگی، حمله و هجوم لاروها و گزیدگی حشرات یا رطوبت بیش از حد از راههای پیدایش بیماریهای قارچی می باشند. برای مبارزه باید گیاهان آلوده را از محل دور کرد.
