قبل از اینکه بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی:
- کفشهای من را بپوش و در راه من قدم بزن
- از خیابانها،کوهها و دشتهایی گذر کن که من کردم
- اشکهایی را بریز که من ریختم
- دردها و خوشی های من را تجربه کن
- سالهایی را بگذران که من گذراندم
- روی سنگهایی بلغز که من لغزیدم
- دوباره و دوباره برپا خیز و مجددا در همان راه سخت قدم بزن،همانطور که من انجام دادم...
بعد...
آن زمان میتوانی در مورد من قضاوت کنی