وبلاگ زیباتنی سحر69

لحظه ی وسوسه

چرا با وجود تصمیم و انگیزه شدید نمیتونید وزنتون رو کم کنید؟! برای کاهش وزن نکته ی مهم و اساسی تصمیم گیری, انگیزه و اراده است! داشتن برنامه مدون و اهداف کوتاه و بلند مدت روند لاغری رو به ما نشون میده و ما رو تو مسیر رژیم و ورزش و کالری سوزی جلو میبره اما اون چیزی که حقیقتا موجب کاهش وزن میشه تصمیمات در لحظه ی وسوسه است...
من برنامه میریزم، تقویم بر میدارم، وزن و سایز یادداشت میکنه و طبق رژیم و ورزش خاصی در افکارم به کاهش وزن فکر میکنم و خوشحال از شروع تصمیمم پیش میرم ولی ناگهان یه قرمه سبزی؛ یه بستنی، یه خوراکی خوشمزه منو به قدری وسوسه میکنه که اصلا رژیم یادم میره و نمیتونم از اون خوراکی بگذرم!!! این مشکل اصلی تمام اشخاصیه که تصمیم به کاهش وزن دارن و اون لحظه ی وسوسه است که همه چیز رو خراب میکنه!
در طول روز ما چندین بار این حالت رو تجربه میکنیم, مهم اینه که بتونی تو اون لحظه جلوی خودت رو بگیری! خیلی وقتا با اشخاصی روبرو میشی که میگن من هیچ رژیمی نگرفتم و طبق هیچ اصولی قدم بر نداشتم ولی فقط با کم خوری 10 کیلو کاهش وزن داشتم!!! این دقیقا همونجاست! این آدما نقطه ی وسوسه رو پیدا کردن و تونستن کنترلش کنن.
حالا مثال واقعی میزنم...
من دیروز با چندتا از دوستام رفتم کوه... وقتی حدود 10 صبح به بالای کوه رسیدیم بساط املت اومد وسط... روغن، رب، تخم مرغ، نمک و نون به مقدار نا معلوم! همه گرسنه بودن و به شدت میخوردن, حالا من یه لقمه زدم! ( لحظه ی وسوسه: 1. بقیه زیاد میخورن پس اشکال نداره تو هم بخوری 2. کلی کوهنوردی کردی و کالری سوزوندی 3. املتش واقعا خوشمزه است و تو خیلی وقته املتی به این چربی اونم رو آتیش نخوردی) همین 3 تا دلیل باعث میشه من مطمئن بشم میتونم از اون املت بخورم, دلایل دیگه ای مثل اینکه یه باره همیشه که نیست و ... هم البته این وسط خیلی وسوسه کننده است البته! اما من میدونم نباید اسیر این وسوسه بشم و کناری میشینم و چاییمو با یه حبه قند میخورم... بچه ها ببینید اینکه شب میخواید بخوابید تصمیم بگیرید که از فردا رژیمی باشید خیلی مهمه؛ اما اینکه تو لحظه ی وسوسه بتونید رژیمی باشید کلید اصلی کاهش وزن... مشکل تمام کسایی که نمی تونم رژیم و رعایت بکنن اینه که تو لحظه ی وسوسه عنان از کف میدن و بعدش هی افسوس و ناراحتی...
حالا وقت ناهار شده و جوجه کباب داریم, همه دارن جوجه کبابشون رو با نون سنگک و گوجه کبابی و پیاز میخورن! منم جوجه رو با گوجه کبابی خالی میخورم... ( وسوسه نون سنگک و رد میکنم).
من اون بالا میوه و شیرینی نخوردم و از بین آجیل ها فقط چندتا دونه مغز خوردم چون میخواستم اینارو نگه دارم واسه بعد از ظهر که میریم خونه مامان بزرگم...
حالا ما کوه و اومدیم پایین و برگشتیم خونه! به طبع از زمان ناهار که حدود ساعت 1 خوردیم تا 4 و نیم بعد از ظهر که رسیدم خونه گرسنم شده! یه گوجه+ یه خیار+ یه لیوان آب به همراه تخم شربتی ریحون...
میریم خونه مامان بزرگم و ساعت 6 غروب؛ چایی با یه کیک یزدی به همراه یه تیکه کاکائو قهوه و نصف سیب متوسط به همراه نصف پرتقال متوسط خوردم, حالا مامانی میره برای همه یه کاسه بستنی میاره؛ من وسوسه میشم, و افکاری مثل اینکه اولین بستی امساله بخور, یه ذره است چیزی که نیست, امروز خیلی به خودت سخت گرفتی میاد سراغم ولی من اصلا بهشون توجه نمیکنم و لحظه ی وسوسه رو با موفقیت پشت سر میزارم...
و بعدش که برگشتیم خونه تا لحظه ی خواب 2 تا چایی با سه تا خرما خوردم...
تو لحظه ی وسوسه به یاد همه برنامه ها, امیدها و تصمیماتی که داشتید بیوفتید، خیلی وقتا یه چیز پر کالری میخورم و دقیقا وسط خوردنش یادم میوفته که این خوراکی هیچ سودی واسه بدنم نداره و سراسر کالریه گلاب بروتون سریع میرم از دهنم درش میارم و میندازمش تو سطل آشغال! اگه زمان خوردن یه دفعه به خودتون اومدید به هوای اینکه دیگه کار از کار گذشت به خوردن ادامه ندید؛ ازش دست بکشید و ولش کنید...
چاقی خیلی بده, خیلییییییییی.... خودتون رو از شرش خلاص کنید .